Bilang isang misyonero, mapalad ako na malibot ang buong Pilipinas from A to Z (Abra to Zamboanga). Dahil dito, nahubog ang aking kamalayan sa kagandahan ng iba’t ibang kultura ng ating lahi. Naging mapagmasid din ako sa bawat lugar na aking napupuntahan. Isa sa mga kakaibang dulot ng aking paglalakbay ay ang pagkuha ng larawan ng mga hindi sinasadya ngunit nakakatawang larawan, kagaya ng lamang ng mga nasa ibaba.
Ilan ang Wrong?
Ang larawang ito ay kuha noong mag-umpisa na ako sa aking youth ministry. Minsan nagulat na lang ako noong kami ay may pagpupulong sa isang chapel, kakaiba ang kanila bulletin board.
+++
- Sinong Santo Ito?
Ito naman ay halong nakakainis at nakakatawa. Piyesta noon at sabi pa sa akin ng isa sa aming chapel coordinators na talagang pinaghandaan daw nila ang piyesta kaya binago nila ang painting ng kanilang patron. Pagdating ko — nakup — binago nga!
+++
- It’s Showtime!
Ok, hindi ako ang judge sa main event ng street dancing competition na ito. Isa lamang ako sa mga mapalad na nabigyan ng VIP sa harap mismo ng stage kung saan andoon ang mga hurado. Ang ganda ng mga presentations, kaso nagkaroon ng costume disaster ang isa. Panalo sila sa audience impact!
+++
- Parukya ne Idgar 🙂
Hehe, ito walang kokontra!
+++
- What do you Want: Misa o Mesa?
Ano ba talaga, pamisa o pamesa?
Felmar's Missionary Journey 
nakakatuwa naman..hong kukulet ng mga nakuhanan mo padz…hahaha
It’s Showtime…panalo!!!
magandang umaga padz!!! 😀
tito!!!! first base ka!!! magandang umaga sayo!
Sabi na! Sabi na! Dapat nagpari na lang din ako para malibot ko din ang Pilipinas at makarating ng Hong Kong. Naaliw ako sa paruyka. 🙂
hehehe, natuwa ako at sa wakas nagcomment si salbe. dati pa-like like, ngayon nagcomment na! precious comment…
hello ate salbe…pasama ako pag nagHong Kong ka…ahahaha
Nakakatuwa tingnan yung mga pictures. Yung chapel, kahoy pa. Nakaka-miss tuloy ang aking bayang sinilangan. Yung mga ganitong fiesta, sa mga probi-probinsya na lang ginaganap. Sa Maynila, nde na ganito kasaya.
Yung saya ng mga tao, totoo… yung galak at tuwa talaga. mula sa puso.
tama ka diyan bliss! sana makauwi ka ulit sa ating lupang sinilangan.
Fr. Fiel.. pamesa po ako… hehe
lagot ka father…
hahaha, sa dining table ka pumunta shea. 🙂
Nice one padz! Ika nga sa kanta “what a journey it has been” A-Za ka pa ana? We call those glitches as an honest mistake that only a simpleton does jeje… Nix that idea nwy, I could be one sometimes ahaha… Maaung adlaw dre. Abot nka sa Subanipa? Au2x & God bless!
tama jud ka, ana jud. yap, abot na ko.
ahahaha hamaken mu padri na naetagu mu pa ang mga etu!!!
ang kokolet lang! ahahaha
aper tayu dyen!
ganyan talaga dito sa bukid, kakaiba ang humour. walang difference ang letters E and I. hehehe
tama, ang e at i, at ang o at ang u. hehehe
natawa po ako dun ha sa its showtime…hehehe…
hehehe, showtime nga!
Sabi nga nila in our daily lives we will find humorous and funny little things! Thanks for sharing the lighter side of your priesthood. Make this a series para me bbalik balikan kming bbasahin hehehe! Nice one Fr. Fiel!!!
more to come db! more to come! makakagawa na rin ako ng book na “the little priest.”wahahaha.
aba galing nitong mga kuha n’yo po Fads. puwede po kayo talaga sa anumang larangan. at dagdag pa ng magandang pagkakuwento! hehehe. ayos po!
salamat pruel! hindi madali ang buhay misyonero. kaya kailangan kita natin ang lighter side ng buhay para laging positive ang vibes! party! party!
Salamat sa tawa. Hihihi.
Ah basta, naintindihan ko naman kahit medyo may konting palpak sa mga spelling.
‘Yan ang Pinoy.
tama ka jk! sabi nga ng prof ko dati, it is not on the spelling, it is on the acceptability. as long as the message comes across, its ok.
Nakakatuwa po Father. Sabi nga sa Pinoy…mahalaga yung ibig sabihin na mula sa puso kaysa sa panlabas na nababasa o nakikita…hehe. Ang saya talaga ng mga Pinoy.
right! ako po ay agree dyan. masayahin talaga ang lahi natin.
hai ako po pala c john robenson uayan from cagayan de oro gz2 ko palang maging pare
john robenson, sumulat ka sa akin…
pho?sorry kung ngayon ko lang kaya na message pho may bayad pho bang mag pare
hehehe hangkulet naman nyan father… nwei ang tawag ko sa mga ganyan VERY PINOY! hehe
pinoy na pinoy! bilib ako sa pinoy!
its showtime! hihii! =) pamesa de gallo pader sa pasko! ^^
yap, sure!
Please vote for Biyaheng Pinoy for the 2010 Bloggers Choice Awards category. You must have your own blog to vote. Please click the link below and read the instruction on how to vote. Awards night will be next week, December 12, Sunday. So we appreciate if you vote us very soon. 🙂 Thank you.
PS. You will need to register in the Philippine Blog Awards website so you can leave a link/comment so they can count your vote as valid.
http://www.philippineblogawards.com.ph/2010/12/02/voting-for-the-2010-bloggers-choice-award-is-now-open/
Ang ganda naman ng costumes nila. Gawa sa dahon.
native costume daw kasi dapat eh.
ayus itu! kakaeba! hanef!!! hasteg pads yung mga koha mu!
subrang et brot di haws dawn talaga! fromis!!!
ahahaha! seyu leter tunayt por dinner!!!
nice meeting you bong! sa uulitin.
maajong adlaw, padz. blessing in disguise cguro na nkapasok ako sa blog nyo, coz i was searching for games para party namin. naaliw ako sa mga larawan. tama nga naman na tayong mga pinoy, bahala ug mali-mali basta padayon sa kasadya!kalipay nga gikan sa kina-uyokang bahin sa atong pagkatawo…
maajong adlaw pod sa imoha cong(ressman ba to?)! puyde kaayo na nim i-apply sa inyong mga games sa pasko.
hahaha super LOL to the one who had costume malfunction…
btw, congratulations Fad’z for making it last night! Nice meeting you in a very short period of time…God bless!
jag!!!!!!!
nice meeting you din. hindi na kita nakita after the event. picture picture sana. hehe.
meri krismas Father Fiel!
iba talaga ang pinagpapala ng Panginoon ang daming blessing na dumarating pag pinaglilingkuran mo sya. nakakaingit naman kayo buti pa kayo nalibot nyo na yata ang boung pilipinas. sama nyo naman ako sa prayers nyo na someday makapaglibot din ako sa ibat-ibang parte ng ating bansa.